Z Ewangelii na dziś: „Rzekli mu słudzy: «Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?». A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: «Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza»” (Mt 13, 28-30). 

Zdumiewająca jest cierpliwość Boga. Czeka, abyśmy w końcu zaczęli przynosić dobre plony – stali się z chwastu pszenicą. Czeka do końca naszego życia, mając nadzieję, dzień po dniu, na naszą zmianę. Z biologicznego punktu widzenia nie jest to możliwe. To jednak obraz z przypowieści, a Bóg może wszystko. Nie zawiedźmy Go. 

Marcin Wrzos OMI