Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich apostołów: «Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy, jeśli uczeń będzie jak jego nauczyciel, a sługa – jak jego pan. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, to o ileż bardziej nazwą tak jego domowników. Nie bójcie się więc ich! Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach. Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież bez woli Ojca waszego żaden z nich nie spadnie na ziemię. U was zaś policzone są nawet wszystkie włosy na głowie. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie»” (Mt 10,24-33). 

W Ewangelii słyszymy, że jesteśmy dla Boga ważni, nieprzypadkowi, nieobojętni. Słyszymy, że zna nas do ostatniej komórki, mówiąc biblijnie ma „policzone nasze włosy”. Jednocześnie przebrzmiewa w tym tekście pokora. Uczniowie Chrystusa słyszą, że nie przewyższają swojego Nauczyciela i Pana. Są drudzy. Oni i my mamy słuchać Boga, a nie odwrotnie. Jakiś czas temu widziałem na nadgarstkach chrześcijan, nie tylko katolików, silikonowe opaski z napisem: „I am second”. Ile razy na nie spoglądaliśmy, przypominały nam to. Nie „rumakujmy”: On jest, On ma być pierwszy. 

Marcin Wrzos OMI