Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, powiadam wam: Bogatemu trudno będzie wejść do królestwa niebieskiego. Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego». Gdy uczniowie to usłyszeli, bardzo się przerazili i pytali: «Któż więc może być zbawiony?». Jezus spojrzał na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe». Wtedy Piotr rzekł do Niego: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?». Jezus zaś rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, aby sądzić dwanaście szczepów Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci, siostry, ojca, matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne posiądzie na własność. Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi»” (Mt 19, 23-30). 

Ta perspektywa sporo zmienia. W Ewangelii nie chodzi o „ucho” igły, przez które przewleka się nić – o czym myślałem przez długie lata – ale o bramę w murach Jerozolimy. Była otwierana w nocy, gdy przychodzili do miasta przeróżni podróżnicy i handlarze. Była wysoka i wąska, dzięki czemu zabezpieczała miasto przed intruzami. Człowiek się w niej z ledwością mieścił, a wielbłąd jedynie wówczas, gdy zdjęto z niego niesiony bagaż i miał lekko ugięte nogi (na zdjęciu „ucho igielne” w rozmiarze jedynie dla człowieka). Jak widać, wejście do królestwa Bożego jest możliwe. Musimy jednak pamiętać, że jeśli się nie podzielimy naszym bogactwem, nie będziemy nim służyć/pomagać – a mamy go sporo: miłość, wiarę, przebaczenie, pokój, ale także pieniądze, władzę, sukces, najbliższych, mądrość, układy, czas … – ale zatrzymamy je tylko dla siebie, to tam nie wejdziemy. Może być trudno wówczas przez to symboliczne „ucho igielne” się przecisnąć. 

Marcin Wrzos OMI