Z Ewangelii na dziś: „Po wyjściu z synagogi Jezus przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej. On podszedł i podniósł ją, ująwszy za rękę, a opuściła ją gorączka. I usługiwała im. Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych; i całe miasto zebrało się u drzwi. Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ Go znały” (Mk 1, 29-34). 

Pół żartem, pół serio. Niektórzy bibliści mówią złośliwie, że to jedyny cud, który „nie wyszedł” Mistrzowi z Nazaretu – uzdrowienie teściowej Piotra. W tym tekście biblijnym odkrywam cierpliwość Boga do nas. To drugie spotkanie Jezusa z Mistrzem z Nazaretu. Do pierwszego doszło nad Jordanem, kiedy Andrzej przyprowadził Piotra do Niego. Oba spotkania niewiele wnoszą. Piotr nie decyduje się na zostanie uczniem. Dopiero trzecie spotkanie – połów ryb nad jeziorem skruszył Piotra. To dobrze, że Bóg jest właśnie taki i łatwo nas „nie odpuszcza” pomimo naszej opieszałości, krnąbrności czy innych planów na życie. 

Marcin Wrzos OMI