Z Ewangelii na dziś: „W dzień szabatu Jezus wszedł do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: »Podnieś się na środek!«. A do nich powiedział: »Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie uratować czy zabić?«. Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: »Wyciągnij rękę!«. Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa. A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić” (Mk 3, 1-6). 

To jedna z pierwszych nauk Jezusa Chrystusa. Niemniej zachowania Mistrza z Nazaretu były zapewne długo komentowane w żydowskich domach. Środek synagogi. Szabat – dzień, w którym żydzi nie mogą robić zupełnie nic. W dzisiejszych czasach chociażby nie piszą SMS-ów i maili, nie rozmawiają przez telefon, nie pozują do zdjęć, aby nie wykonywać absolutnie żadnej pracy, co mogłoby się nie podobać Bogu. Jezus pokazuje, wywołując wówczas zapewne skandal, że chodzi o przestrzeganie przede wszystkim przykazań danych przez Boga: dekalogu i miłości. Żyjmy tak, aby rozpoznawano nas po życiu nimi. 

Marcin Wrzos OMI