Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, podczas gdy belka tkwi w twoim oku? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata»” (Mt 7, 1-5). 

To trochę o nas i o naszej możliwej duchowej chorobie wzroku. Są jej różne rodzaje. Najczęstsza jest dalekowzroczność. Gdy widzimy tylko słabości i grzechy innych, a swoich nie. Ten problem miał chociażby król Dawid przed nawróceniem (romans z Batszebą i zabójstwo jej męża Uriasza Hetyty). Widział grzechy innych, ale swoich nie. Inną wadą jest bliskowzroczność, kiedy widzimy jedynie swoje wady i grzechy, a cały świat wydaje się nam idealny. Są też inne – np. zez, astygmatyzm, kiedy rzeczywistość jest w jakimś stopniu zniekształcona. Prośmy Boga o zdrowy wzrok wiary. O to, abyśmy potrafili dostrzegać rzeczywistość taką, jaka jest, nawet jeśli jest dla nas trudna. To pozwoli nam zrobić kolejne kroki na drodze wzrostu wiary. 

Marcin Wrzos OMI