Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do faryzeuszów: «Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie»” (Łk 16, 19-21). 

Znamy dalszy ciąg tej opowieści: bogacz prosi Łazarza, aby ten ostrzegł jego rodzinę, by zaczęła żyć w sposób podobający się Bogu, by nie skończyła jak on. Zwraca uwagę jeden szczegół tej opowieści. Ewangelista Łukasz nadał imię żebrakowi, a bogacz pozostaje bezimienny. To świadomy zabieg literacki. Jakby chciał powiedzieć, że każdy z nas może być „bogaczem” żyjącym według własnych zasad, zdobywającym jedynie bogactwa materialne, a nie żyjącym zasadami Boga. Czas do nich powrócić – szczególnie w Wielkim Poście. Kiedyś może być za późno. 

Marcin Wrzos OMI