Z Ewangelii na dziś: „Uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili o Jezusie: »Ma Belzebuba i mocą władcy złych duchów wyrzuca złe duchy«. Wtedy Jezus przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: »Jak może Szatan wyrzucać Szatana? Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc Szatan powstał przeciw sobie i jest z sobą skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim«” (Mk 3, 22-27). 

Gdy robisz coś dobrego, to zawsze znajdą się ludzie, którym nie będzie się to podobać i jeśli nie wprost, to za plecami będą starać się popsuć robotę. Trochę jak uczeni w piśmie, faryzeusze, którzy atakowali Jezusa za to, że uzdrawia, wyrzuca złe duchy, czyni cuda, jest otwarty wobec ludzi. To może, choć niekoniecznie, być nawet znakiem, że to co robimy podoba się Bogu. Prośmy w trudnych sytuacjach konfliktu Stwórcę o pokój i jedność. Dziś wartości te, we wspólnotach, w których jesteśmy: rodzinnych, klasztornych, plebanijnych, parafialnych, wolontariackich itd., mogą być znakiem obecności Boga w podzielonym świecie. Oby i po tym nas – chrześcijan – udało się rozpoznawać. 

Marcin Wrzos OMI