Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: «Szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli»” (Mt 13, 16-17).  

Wspomnienie świętych Joachima i Anny, rodziców Miriam z Nazaretu. Ważny jest wzrok. Mamy Boga w sakramentach, w słowie, w ludziach, w przyrodzie, w ciszy. Przychodzi kreatywnie i blisko na wiele sposobów. Bóg mówi zaskakująco, nie tylko przez uśmiechniętych, zdrowych, najedzonych i ugładzonych ludzi, ale także przez biedną babinkę sprzedającą kwiaty w przejściu podziemnym, przez bezdomnego pukającego do drzwi z prośbą o jedzenie, przez nieuleczalnie chorego, przez uzależnionego, który nie radzi sobie z życiem. Mówi przez człowieka przekreślonego przez samego siebie i przez innych. Mówi czasem przez bezsilnych, wkurzonych na nas ludzi, przez mówiących, że mamy się zmienić, nawrócić… Zacznijmy Go rozpoznawać i słuchać. 

Marcin Wrzos OMI