Z Ewangelii na dziś: „A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela; a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: »Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela«. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono” (Łk 2, 25-33).

Symeon miał około 90 lat. Midrasze (opowiadania) żydowskie mówią, że należał on do grona rabinów, którzy tłumaczyli tekst Biblii hebrajskiej na język grecki, aby jak najwięcej osób mogło czytać o dobrym Bogu. Duch Święty obiecał mu, że nie umrze, dopóki nie zobaczy Mesjasza. Tak się stało. W oryginalnym tekście zapisano, że wręcz krzyczał z radości (gr. eipen). Odszedł spełniony do Domu Ojca. Oby tak było z nami. Warto prowadzić takie życie chrześcijańskie, dzień po dniu zmagać się z wiernością Ewangelii, aby rozpoznawać Boga w sakramentach, słowie, drugim człowieku (często umęczonym na różne sposoby), przyrodzie… Aby ba końcu, gdy nadejdzie nasz czas, odejść do Boga spełnionym i szczęśliwym.

Marcin Wrzos OMI