Z Ewangelii na dziś: „Wielu Żydów przybyło do Marty i Marii, aby je pocieszyć po bracie. Kiedy zaś Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na spotkanie. Maria zaś siedziała w domu. Marta rzekła do Jezusa: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga». Rzekł do niej Jezus: «Brat twój zmartwychwstanie». Rzekła Marta do Niego: «Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym». Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?». Odpowiedziała Mu: «Tak, Panie! Ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat» (J 1119-27).

Wspomnienie przyjaciół Jezusa: świętych Marty, Marii, Łazarza. Ewangelia ukazuje siłę bliskości ludzi, co nie było zwykle podkreślane przez teologię czy kaznodziejów. Pokazuje, jak ważne jest budowanie dobrych relacji, ba, jakichkolwiek relacji. Przyjaźń z Ewangelii – Jezusa z Martą, Marią i Łazarzem – doprowadza do cudu wskrzeszenia przyjaciela. Jako ludzie Boga jesteśmy Jego przyjaciółmi, Jego bliskimi. Pamiętajmy, że to On ma zdolność, aby wyprowadzać nas z naszych śmierci – z grzechu, kompleksów, niewiary we własne siły, z poczucia samotności i niezrozumienia – do życia. Daje nam jednocześnie ludzi, rodzinę, przyjaciół, abyśmy nie byli sami. Gdy nie mamy już sił, gdy może jesteśmy martwi za życia, to oni mogą przez modlitwę „przyprowadzić Jezusa” do nas, tak jak przyprowadziła Go Marta. Mogą nas wspomóc słowem, obecnością. Warto mieć ich jak najwięcej.

Marcin Wrzos OMI