Z Ewangelii na dziś: „Jezus powiedział do swoich uczniów: »Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; zostanie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie«. Potem mówił do wszystkich: »Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa. Bo cóż za korzyść dla człowieka, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie?«” (Łk 9, 22-25). 

Jedna z pierwszych wskazówek wielkopostnych. Nie da się być chrześcijaninem bez krzyża. To się nie uda. Czasem chcemy jedynie przeżywać i doświadczać Jezusa Zmartwychwstałego, zwycięskiego, „zapominając” o krzyżu. A krzyż jest niezbędny. Przeciwności, trudy, choroby, toksyczni ludzie i inne zmagania, które możemy nazwać „krzyżem”, pomagają nam się uszlachetnić na tyle, abyśmy dostali się do nieba. Dzięki nim jesteśmy łagodniejsi, miłosierniejsi, pokorniejsi, chętniej wprowadzamy pokój, przebaczamy… Najczęściej te doświadczenia mocno nas przerastają, pokazują kruchość duchową, słabość. Pokazują, że bez Boga nie potrafimy robić niczego dobrego. Jednocześnie dzięki nim dojrzewamy w relacji z Bogiem i ludźmi. 

Marcin Wrzos OMI