Z Ewangelii na dziś: „Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi». Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim” (Mt 4,18-22). 

Andrzejki. Z powołaniem Piotra nie było tak „natychmiast”. Piotr spotkał Jezusa najpierw nad Jordanem, gdzie przyprowadził go do Pana rodzony brat Andrzej. I nic. Za drugim razem sam Mistrz z Nazaretu przyszedł do domu Piotra i uzdrowił jego teściową. Dopiero „natychmiast zostawili sieci”, gdy Jezus przyszedł do nich – do Piotra i Andrzeja – nad jeziorem Genezaret. To kolejna adwentowa myśl. Bóg na szczęście jest cierpliwy do ludzi. Szuka nas nieustannie. Nie zniechęca się nami. Posyła do nas ludzi, jak patrona dnia – św. Andrzeja – do jego brata Piotra. Nie przekreślajmy łatwo ludzi, nie zniechęcajmy się, ale cierpliwie, żyjąc Ewangelią, prowadźmy ich do Jezusa. 

Marcin Wrzos OMI