Z Ewangelii na dziś: „Jezus rzekł do swoich uczniów: «Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi i wtedy odda każdemu według jego postępowania. Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w królestwie swoim»” (Mt 16, 24-28). 

Ta Ewangelia jest może „mało wakacyjna”, ale pewnie potrzebna nam i w tym czasie. Jedną z atrakcyjnych pułapek w życiu wiary jest „pluszowe chrześcijaństwo”, czyli chrześcijaństwo pozbawione krzyża, trudów, wymagań. W Ewangelii słyszymy, że bez krzyża, bez postawienia Jezusa na pierwszym miejscu, nie da się być uczniem Chrystusa. Że trzeba nam umierać w egoizmie, w egocentryzmie, aby On mógł w nas żyć, aby On mógł być kimś najważniejszym. Krzyże są różne, ale wierzę, że nigdy nie tak wielkie, aby z Nim ich nie udźwignąć, bo przecież nie jesteśmy sami. Na szczęście jest On. 

Marcin Wrzos OMI