Z Ewangelii na dziś: „Potem mówił do wszystkich: «Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa. Bo cóż za korzyść dla człowieka, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie?»” (Łk 9, 24-25). 

Wielki Post, drugi jego dzień, zaczynamy od trudnych słów. Bo przecież prawda o przeciwnościach, zmaganiach, z których nie zawsze wychodzimy zwycięsko, jest trudna. Nasze „krzyże” mają też tę ważną rolę. Mają nas uszlachetnić, ulepszyć na tyle, abyśmy dostali się do nieba. To taka obróbka naszego człowieczeństwa, gdy z nimi się zmagamy (stajemy się bardziej wyrozumiali, cierpliwi, dobrzy). To ich sens. Szkoda, że czasem jeszcze bardziej się buntuję niż je świadomie przyjmuję. 

Marcin Wrzos OMI