Z Ewangelii na dziś: „Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?». A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?». Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie». Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem. Odtąd zaczął Jezus Chrystus wskazywać swoim uczniom na to, że musi udać się do Jerozolimy i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów oraz uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie. A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: «Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie». Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: «Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku»” (Mt 16,13-23). 

Kolejny etap w dojrzewaniu wiary uczniów Chrystusa. Uznanie, że On jest Kimś autentycznie najważniejszym w życiu, że jest Bogiem – Mesjaszem. Ewangelista Mateusz zastosował tu przejście od ogółu do szczegółu. Najpierw Jezus pyta uczniów, za kogo uważają Go ludzie, a potem, za kogo uważa Go każdy z nich z osobna. Od odpowiedzi na to pytanie wiele zależało, być może nawet dalsza droga chodzenia za Jezusem. Piotr jednak nie zrozumiał. Otrzymał drugą katechezę – jak czasem my. Chciał być jednak pierwszy. Chciał mówić Jezusowi – Mesjaszowi – co ma robić, a już na pewno nie iść na krzyż. Usłyszał, że ma „zejść mu z oczu”, gr. hypage opisō mou można też przetłumaczyć: „stań za mną, bądź drugi”… Jako współcześni uczniowie Jezusa i my jesteśmy zaproszeni do takiego wyboru życiowego, w którym Jezusa uznamy za najważniejszego dla nas. Czasem do takiego wyboru dorasta się latami. 

Marcin Wrzos OMI