Z Ewangelii na dziś: „Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie, oraz siedzących za stołami bankierów. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska». Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pożera Mnie». W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?». Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo». Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?». On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy zatem zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus” (J 2,13-22). 

Rocznica poświecenia Bazyliki Laterańskiej – „matki i głowy wszystkich kościołów Miasta i Świata” (św. Ignacy Antiocheński, „List do Rzymian”). Świątynia w Jerozolimie, a w zasadzie jej dziedziniec, była nie tylko miejscem uprawiania drobnego biznesu, bo znajdowały się tam kramy z dewocjonaliami, zwierzęta, które można było zakupić i złożyć w ofierze, ale i inne drobne produkty. Była jednak także przestrzenią uprawiania polityki. To w tym miejscu przemawiali liderzy duchowi, ale i polityczno-społeczni tamtych czasów, przekonując do swoich racji. Miejsce styku chrześcijaństwa z pieniędzmi, z polityką – jest trudnym wyzwaniem duchowym. Oby zawsze najważniejszy był dla nas Bóg, wierność Jego zasadom i troska o drugiego człowieka – a nie pogoń za pieniędzmi, sukcesem, władzą czy byciem zauważonym. 

Marcin Wrzos OMI