Pierwszy raz od powstania zgromadzenia usłyszałem tak źle brzmiące słowa

Ojciec Lavigne, który należał do wspólnoty misjonarskiej w sanktuarium w l’Osier, napisał do Eugeniusza formalną odmowę wykonania jego polecenia. Eugeniusz był przerażony, ponieważ po raz pierwszy spotkał się z takim zachowaniem ze strony oblata! Jak zobaczymy później, nie był to ostatni raz, kiedy ojciec Lavigne zachował się w ten sposób.

Jest jednak punkt, na który mogę wydać opinię bez żadnego innego wytłumaczenia. Mówicie mi o formalnym sprzeciwie wobec zadania, jakie zostało wam powierzone. Mój drogi przyjacielu, pierwszy raz od powstania Zgromadzenia usłyszałem tak źle brzmiące słowa: formalna odmowa. Drogi synu, odwołajcie to słowo, ono nie jest zakonne. W naszym Zgromadzeniu jest zasada, że nigdy nie prosi się ani nie odmawia urzędu. Wola superiora jest traktowana jak głos Boga. Należy odznaczać się doskonałą obojętnością, zawsze być skłonnym do dawania przykładu poddania się, ochoczo czynić to, co nakazane (List do ojca Josepha Lavigne w N.-D. de L’Osier, 27.10.1848, w: PO I, X, nr 991).

Kiedy uczymy się mówić głębokie i pełne pasji «tak» rzeczom, które naprawdę mają znaczenie… wtedy spokój zaczyna gościć w naszym życiu niczym złote światło słoneczne przenikające leśną ściółkę (Thomas Kinkade).

W tej materii nasza Reguła nakazuje: W przełożonych będziemy widzieli znak naszej jedności w Chrystusie i z wiarą uznamy władzę, jaką otrzymali. Będziemy lojalnie popierać powzięte decyzje oraz – w duchu współpracy i inicjatywy – poświęcimy swoje talenty, aktywność, a nawet samo życie naszej misji apostolskiej w Kościele (K 26).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI