Ewangeliczne światło płynące ze słowa zakonnic

Biskup de Mazenod, przyglądając się dziełom charytatywnym swojej diecezji, skupia się teraz na zakonnicach. Odzwierciedlając poglądy sprzed dwóch wieków, chwali niesamowite osiągnięcia „nieśmiałej płci”.

W jakich jednak słowach mamy mówić o tych powołaniach, których możliwości świat nigdy by nie podejrzewał, a które za cenę najwznioślejszych ofiar spełnia nieśmiała płeć, która stała się pomocnikiem katolickiego kapłaństwa? Francja pokryta jest cennymi instytucjami, różnymi pomnikami natchnień wiary w chrześcijańską dziewicę.

Te bohaterki chrześcijańskiego miłosierdzia nie ograniczają się do Francji.

Niemniej jednak Francja nie ogranicza się do niej w jej gorliwości i wielkoduszności; ta odważna dziewica wyrusza, rzecz niesłychana, aby swoje dzieła miłosierdzia nieść przez morza na najodleglejsze wyspy. Dzikus i barbarzyńca, heretyk i niewierny otrzymują jej pomoc, a ich dusze, podzielone między wdzięczność i podziw, otwierają się na ewangeliczne światło, które płynie ze słów świętych szafarzy (List pasterski na Wielki Post 1847 roku).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI