Wielki Czwartek: powiedzieć tak w ogrodzie Getsemani

Dla świętego Eugeniusza Wielki Czwartek oznaczał dwa ważne wydarzenia: jego pierwszą Komunię i prywatny ślub, kiedy powiedział Bogu „tak” w tej nocy, kiedy chrześcijanie czuwają z Jezusem w ogrodzie Getsemani, i kiedy Jezus powiedział swoje „tak”.

Zapraszam Cię do spędzenia chwili w ciszy z Jezusem w Jego agonii w ogrodzie. W obliczu tego wszystkiego, co dzieje się wokół nas, my także potrzebujemy umocnienia.

Tak właśnie Eugeniusz i jego najbliższy współbrat oblat, Henryk Tempier, spędzili tę noc w 1816 roku:

Krótko mówiąc, ojciec Tempier i ja uznaliśmy, że nie powinniśmy dłużej zwlekać, i w Wielki Czwartek (11 kwietnia 1816 roku), stojąc obaj pod rusztowaniem pięknego tabernakulum, które wznieśliśmy na ołtarzu głównym kościoła misji, w noc tego świętego dnia, z niewymowną radością złożyliśmy nasze śluby. Przez całą tę piękną noc delektowaliśmy się naszym szczęściem w obecności naszego Pana, u stóp wspaniałego tronu, na którym złożyliśmy mszę świętą. (Rambert, Vie de Mgr Charles Joseph Eugène de Mazenod, t. 1, s. 187)

Ten czas refleksji przypomina czas, który Jezus spędził na modlitwie w ogrodzie Getsemani, w całkowitej komunii z Ojcem, zmagając się z wydarzeniami, które w tym momencie się dokonywały. Jezusowe „nie to, co Ja chcę, ale to, co Ty chcesz” (Mk 14, 36) skierowane do Ojca stało się zobowiązaniem Eugeniusza i Henryka Tempiera. „Nie to, co Ja chcę, ale to, co Ty chcesz” wobec Ojca – te słowa w konsekwencji stały się kluczem do zrozumienia znaczenia oblacji.

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI