Scholastycy są zakonnikami zobowiązanymi w sumieniu do kroczenia po drogach doskonałości

Jedną z podstawowych zasad, którymi kierował się Eugeniusz, zakładając misjonarzy, było niesienie pełnego poznania Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela, najbardziej potrzebującym. Z tego powodu nalegał, aby Jego sługami – głoszącymi Ewangelię – byli ludzie, którzy znają i kochają Jezusa. Dlatego nalegał, aby formowani wiedzieli, że powinni być jak najdoskonalsi w dyscyplinie.

Powtórzcie im ode mnie, że nie są ani początkującymi, ani zwykłymi wiernymi, ani nawet seminarzystami, ale zakonnikami zobowiązanymi w sumieniu do kroczenia po drogach doskonałości. Waszym obowiązkiem wobec nich jest czuwanie nad tym, aby wywiązali się ze swych zobowiązań.

Możecie im przeczytać mój list. Jestem oczywiście spokojny, że wiedzą, co myślę i jak bardzo jestem niezadowolony z małego postępu, który zrobili w cnocie i w wielu niedoskonałościach, w których marnieją. Powiedziałem Wam, aby im wpoić wyrzeczenie się siebie, ich własnego ducha, posłuszeństwo takie, jak je ukazują nasze Reguły, i jakie jest praktykowane w całym Zgromadzeniu lub właściwie funkcjonującym zakonie, gorliwość o ich własną doskonałość, aby zasłużyć na pracę nad uświęceniem innych. (List do o. Karola Bellona, 30.08.1844, w: EO I, t. X, nr 853)

Dopóki każdy z nas, jako członek mazenodowskiej rodziny, nie będzie nieustannie pracował nad głęboką relacją z Jezusem, naszym Zbawicielem, co będziemy mogli zaoferować tym, którzy żyją wokół nas?

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI