Maryja Niepokalana

W lutym 1849 r. papież Pius IX skonsultował się ze wszystkimi biskupami świata, prosząc ich o opinię na temat ewentualnego ogłoszenia dogmatu o niepokalanym poczęciu.

Co Ksiądz Biskup sądzi o pięknej decyzji, którą się przygotowuje o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Dziewicy? Jesteśmy szczęśliwi, że zostaliśmy powołani do współpracy swoim głosem w tym wielkim wydarzeniu. Napisałem do papieża, że nigdy dekret Stolicy Świętej nie będzie bardziej wspaniały, oparty na sądzie całego Kościoła rozproszonego we wszystkich częściach świata. Jest to coś więcej niż sobór powszechny. Odpowiedziałem na interpelację głowy Kościoła tak jak ojcowie soborowi: judicans subscripsi. O to właśnie prosi papież (List do biskupa Bourgeta z Montréalu, 10.05.1849, w: PO I, t. I, nr 117).

Dziś kontemplujemy pokorną córkę z Nazaretu, która dzięki niezwykłemu i niewysłowionemu przywilejowi została zachowana od zakażenia grzechem pierworodnym i wszelką winą, aby mogła stać się godnym mieszkaniem dla Wcielonego Słowa. W Maryi, Nowej Ewie, Matce Nowego Adama, w jeszcze wspanialszy sposób został przywrócony pierwotny i cudowny plan miłości Ojca. Dlatego Kościół z wdzięcznością woła: „Przez Ciebie, Niepokalana Dziewico, życie, które utraciliśmy, zostało nam przywrócone. Ty przyjęłaś Dziecię z nieba i dałaś światu Zbawiciela (Św. Jan Paweł II).

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI