Dzieci Maryi Niepokalanej

Będąc w Rzymie, gdzie uczestniczył w ogłoszeniu dogmatu o Niepokalanym Poczęciu, Eugeniusz napisał do oblatów:

Chcę, aby we wszystkich naszych domach, w przeddzień Święta Niepokalanego Poczęcia, przed wystawionym Najświętszym Sakramentem zaśpiewano Veni Creator wraz z wersetem i modlitwą, Tota pulchra z wersetem i modlitwą z Niepokalanego Poczęcia, Tantum ergo i udzielono błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.

W sam dzień o 11 przed południem należy wystawić Najświętszy Sakrament, kiedy papież wypowie zapowiedzianą definicję dogmatyczną, po modlitwie i dziękczynieniu jeszcze raz zaśpiewa się Tota pulchra, by wyrazie naszą radość i wdzięczność z okazji tego wielkiego wydarzenia, z którego nikt nie powinien się bardziej cieszyć niż my, dzieci Maryi Niepokalanej, my członkowie Zgromadzenia, które walczy pod tym pięknym imieniem, prawdziwy osobisty przywilej, z ustanowienia Głowy Kościoła, wielkiego papieża Leona XIII.

Z góry akceptuję wszystko, co zrobi się, aby to święto uroczyściej niż kiedykolwiek obchodzić. Niech oświetli się świętą górę, dwukrotnie bardziej niż to miało miejsce podczas sierpniowego święta. Trzeba wzbudzić żar radości, nie zapomnieć o tym na Montolivet, trzeba oświecić wszystkie okna naszego domu na la Garde, fasadę Kalwarii. Jednym słowem, zróbcie wszystko, co możecie, aby ukazać niesamowitą radość, której doświadczają wszystkie prawdziwe dzieci Maryi (List do o. Casimira Auberta w Marsylii, 28.11.1854, w: PO I, t. XI, nr 1255).

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI