Zbyt należycie do Boga, moje drogie dzieci, żeby Mu ofiarować tę przykrość

Eugeniusz dodaje otuchy swoim oblatom w Oregonie, którzy są rozczarowani tak chłodnym przyjęciem przez biskupa. Zachęcał ich, aby skoncentrowali się na niezmiennym ideale ich powołania: ofiara za zbawienie dusz, co zostało zawarte w ich regule życia.

Niech ojciec od początku wprowadzi najpierw niezmienną zasadę swego Instytutu i Regułę mądrego postępowania, dokładnego i jednolitego, do którego każdy powinien się dostosować. Na waszych misjach bardziej niż wszędzie indziej posłuszeństwo superiorowi i wierność Regułom powinny być przestrzegane. Ojca list donosi mi o pewnym zmartwieniu, to znaczy o postępowaniu waszego prałata niezbyt wdzięcznego za skwapliwość, z jaką posłaliśmy mu personel… Zresztą, widzę w tej misji palec Opatrzności i nie niepokoję się tym nieszczęśliwym utrapieniem. Zbyt należycie do Boga, moje drogie dzieci, żeby Mu ofiarować tę przykrość z tylu innymi ofiarami. Wypełnicie waszą wielką misję niezależnie od zadowolenia, jakie mógłby wam okazać z większą serdecznością ten, który powinien ulżyć wam odosobnienie. Widziałem na mapie obszar, który macie ewangelizować, z jakim zainteresowaniem śledzę was w waszych wyprawach apostolskich (List do ojca Pascala Ricarda w Oregonie, sierpień 1848, w: PO I, t. I, nr 100).

Patrzeć na sytuacje oczami ukrzyżowanego Zbawiciela to mazenodowski sposób odczytywania sytuacji. W ten sposób możemy rozpoznać palec Opatrzności we wszystkim, czego doświadczamy – i siłę do wytrwania.

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI