Niech Najświętsza i Niepokalana Dziewica Maryja, nasza opatrznościowa Matka, zachowa was pilnie pod swoją opieką

Eugeniusz, jako przełożony generalny, ilekroć wysyłał oblatów na misje poza Francję, powierzał ich opiece Maryi Niepokalanej. Oto dwa przykłady. Kiedy wysłał ojca Semerię i pierwszą wspólnotę na Cejlon:

Umiłowany synu, teraz niech ojciec, wraz z tymi, którzy zostali ojcu przydzieleni do tych najdalszych regionów Azji, uda się w drogę do dzieła, które ojcu zostało powierzone dla największej Bożej chwa­ły, aby ją rozszerzać tam i w każdym miejscu.

Niech Najświętsza Maryja Panna, nasza przewidująca Matka, usta­wicznie otacza ojca swoją opieką. Niech towarzyszą ojcu aniołowie Boga, a gdy chodzi o nas, umiłowany w Chrystusie synu, nigdy nie przestaniemy przyzywać nad ojcem obfitego niebiańskiego deszczu. (Nominacja ojca Etienna Semerii na Cejlon, 24.10.1847, w: PO, I, t. IV, nr 1)

W 1851 r. Eugeniusz wysłał Henriego Tempiera z ważną i delikatną misją: odwiedzić oblatów i ocenić ich życie zakonne i misjonarskie w Kanadzie. Właśnie z tym pragnieniem go wysłał:

Niech więc ojciec idzie w imię Pana, umiłowany synu, do tej cząstki naszej rodziny, którą tak wielka odległość oddziela od nas i za którą idąc, całą miłością naszego serca mamy ustawicznie obecną i ściśle zjednoczoną z nami. Dla jej dobra niech ojciec wiernie wypełnia posługę, która ojcu jest powierzona. Niech Najświętsza i Niepokalana Dziewica Maryja, nasza kochająca Matka, ustawicznie ojca strzeże pod swoją opieką; niech anioł Boży również będzie ojcu łaskawy w drodze tam i z powrotem; w tym czasie nie przestaniemy prosić niebo o obfity deszcz łaski dla ojca. (List do o. Henriego Tempiera, 01.05.1851, w; PO I, t. II, nr 145)

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI