Stękam, widząc tak młodego ojca, który zaledwie ukończył nowicjat, odseparowanego od wszystkich naszych oblatów na tak wielką odległość

Eugeniusz wysłał dwóch misjonarzy, aby ewangelizowali tubylcze plemiona. Był dumny z ich gorliwości i odwagi. Napisał do biskupa Montrealu:

Otrzymałem wiadomości z regionu Czerwonej Rzeki. Napisali do mnie o. Aubert i o. Taché. Ten ostatni napisał wspaniały list. Złożył on profesję i odprawił pierwszą mszę 13 października. Obaj są szczęśliwi w swojej sytuacji. Udają się założyć misję w Ile de la Crosse oddalonej o trzysta mil od Saint-Boniface. Ojciec Taché udaje się tam z p. Lafleche’em, a o. Aubert wyjedzie do Wamassinoury z p. Belcourtem. Na tej misji udoskonali się w języku tubylczym (List do biskupa Bourgeta z Montrealu, 23.12.1846, w: PO I, t. I, nr 72).

Wyzwanie misyjne pierwszych dni ukazało się dopiero teraz. Eugeniusz chciał, aby jego bracia żyli we wspólnocie, regularnym życiem modlitewnym i wzajemnym wsparciem, mimo że zostali posłani przede wszystkim, aby być wędrownymi ewangelizatorami, a nie mnichami kontemplacyjnymi. Pisząc do ojca Guiguesa, przełożonego w Kanadzie, Eugeniusz odnosi się do biskupa Saint- Boniface, który wysłał ojca Taché na misję:

Przeciwnie, widzę, że posłał o. Taché’a na Ile a la Crosse. Ale stękam, widząc tak młodego ojca, który zaledwie ukończył nowicjat, odseparowanego od wszystkich naszych oblatów na tak wielką odległość (List do ojca Brunona Guiguesa w Kanadzie, 25.03.1847, w: PO I, t. 1, nr 82).

Widzimy zatem napięcie między życiem zakonnym, wspólnotą i misją, które istniało w całej naszej historii. Jak znaleźć równowagę w podejmowaniu wielu wyzwań, które przynosi każdy dzień, zachowując jedność z Bogiem i z tymi, z którymi jesteśmy zjednoczeni w życiu rodzinnym lub konsekrowanym?

Reguła oblacka zachęca nas, że jedność swego życia osiągamy jedynie w Jezusie Chrystusie i przez Niego. Oddają się przeróżnym posługom apostolskim, a jednocześnie każdy akt ich życia jest okazją do spotkania z Chrystusem, który przez nich oddaje się innym, a im – przez innych (K 31).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI