Bóg doznaje chwały z powodu uruchomienia linii kolejowej

Linia kolejowa do Marsylii została ukończona i otwarta w styczniu 1848 r. Było to imponujące doświadczenie dla wszystkich, ponieważ większość ludzi nigdy wcześniej nie widziała lokomotywy parowej. Biskup Eugeniusz, który zabiegał o to u rządu francuskiego, był jednym z gości honorowych. Rey relacjonuje to wydarzenie:

W sobotę 8 sierpnia duchowieństwo miasta… wyruszyło w procesji z niższego seminarium duchownego na stację kolejową, gdzie na dużej platformie wzniesiono ołtarz zwieńczony krzyżem; po prawej i lewej stronie znajdowały się miejsca siedzące dla księży i władz, nieco niżej zarezerwowano miejsca dla osób specjalnie zaproszonych; za nimi znajdowały się tory i lokomotywy, na które miało zstąpić biskupie błogosławieństwo.

Biskup został powitany przez przedstawicieli władz i udał się na swoje miejsce. Uroczystość rozpoczęła się od przemówienia pana Wulfrana Pugeta, przewodniczącego rady, w którym z emocjonalną elokwencją wybrzmiała religijna nuta, na którą warto zwrócić uwagę: Bez oczywistej opieki Opatrzności – powiedział – takie dzieło nie mogłoby zostać ukończone w tak krótkim czasie i z takim powodzeniem. Naszym pierwszym aktem powinno być zatem dziękczynienie i wdzięczność Bogu. Księże biskupie, jesteś dziś na tyle łaskawy, że sprowadzasz błogosławieństwa niebios na kolej, którą inaugurujemy; dziękujemy Ci za to. Twoja dostojna misja nigdy nie otrzymała lepszego zadania. Poświęcisz to dzieło, ukończone kosztem tak wielu poświęceń i wysiłku. Pobłogosławisz te ożywione i niemal inteligentne maszyny, które wydają się być ostatnim i najpełniejszym wyrazem ludzkiego geniuszu, oraz te szyny, którym zostanie powierzone tak wiele ludzkich istnień. To poświęcenie będzie nie tylko dziękczynieniem za przeszłość, ale także modlitwą o przyszłość. Zadaniem wiary, dzięki której błogosławione są plony ziemi i owoce działalności rolniczej, jest również wezwanie niebiańskiej opieki nad owocami i plonami tej innej gałęzi pracy, jaką jest handel i przemysł, a także nad koleją, która będzie je użyźniać.

Następnie głos zabrał biskup de Mazenod, po przypomnieniu błogosławieństwa kanału Durance, który stał się źródłem bogactwa dla miasta, złożył hołd religijnym uczuciom, które skłoniły szanownych członków Rady Dyrektorów do wykorzystania głosu religii, aby uwielbić Boga za przedsięwzięcie, któremu przewodzą z tak godną pochwały gorliwością i uroczyście oddają je pod Jego wszechmocną opiekę (Rey, dz. cyt., t. I, s. 263-264).

Jeśli naszą tożsamość odnajdujemy w naszej pracy, a nie w Chrystusie, sukces uderzy nam do głowy, a porażka dotknie serca (Tim Keller).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI