Oracja: spotkamy się u stóp naszego Pana

Jedną z radości życia Eugeniusza, jako założyciela, było obcowanie ze swoimi synami oblatami. Jednak jako biskup Marsylii był sfrustrowany, ponieważ w swojej napiętej pracy nigdy nie mógł znaleźć wystarczająco dużo czasu, aby odpowiedzieć na ich listy. Dlatego miał specyficzny sposób komunikowania się z oblatami rozproszonymi po całej Francji i świecie. Niniejszy list do ojca Etienna Semerii jest przykładem jego ojcowskiej czułości i wspólnoty.

Mój bardzo drogi Bracie, nie tłumaczę się, jak to się dzieje, że tak bardzo zwlekałem, aby do Was napisać. Wasze listy sprawiają mi taką radość, a byłoby to minimum, aby do Was pisać i podziękować za grzeczność, że tak często do mnie pisaliście, ale czegoż chcecie? Okażcie współczucie mojemu położeniu, nie macie bowiem wątpliwości co do mego serca. Tak czule Was kocham, że mówię z Wami jedynie o szczęściu, i dość często to mi się zdarza. Następnie chcę do Was napisać, a już jestem rozstrojony przez jakąś sprawę, a już to przez kolejną i pięćdziesiąt innych listów przychodzi przed tym, który miałbym największą ochotę napisać. Na przykład dzisiaj, zanim mogłem przyjść do Was, w pewnym sensie musiałem osuszyć mój kałamarz, tak bardzo byłem zdeterminowany, aby do Was napisać; zapadła noc, zaledwie widziałem, aby kreślić te linie. Zresztą, rozpoczęty do was list pozostanie na moim biurku i będzie pierwszy, do którego znów zasiądę, jeśli tego wieczoru nie będzie się usiłowało wyrwać pióra z moich rąk.

Następnie porusza kilka innych kwestii i kontynuuje:

(Już go nie widzę, do jutra). Udaję się do kaplicy, bo pora jest odpowiednia. Spotkamy się u stóp Naszego Pana. (List do ojca Etienna Semerii na Korsyce, 20.11.1845, w: PO I, t. X, nr 886.)

Spotkamy się u stóp naszego Pana odnosi się do sposobu, w jaki Eugeniusz każdego wieczoru jednoczył się z każdym oblatem przed Najświętszym Sakramentem. Tu, w modlitwie, mógł porozumieć się z każdym ze swoich synów. Ta praktyka jednoczenia się w obecności Jezusa, niezależnie od tego, w jakiej części świata się znajdujemy, nazywa się oracją.

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI