Poświęcają swe zdrowie, jak to wszyscy czyniliśmy i powinniśmy pod Bożą Opatrznością, która nami rządzi

Ojciec Viala był nieszczęśliwy w Limoges i uważał panujący tam klimat za szkodliwy dla jego zdrowia. Jednak jego obecność była konieczna dla dobra nowej misji, a Eugeniusz zachęcał go, tłumacząc powody, dla których ważne jest, aby pozostał na miejscu.

Mój drogi ojcze, w imię Boże, uspokójcie swego ducha, niech w tym pomogą wam nadprzyrodzone myśli. Czego powinniśmy szukać na ziemi? Posłuszeństwa woli Bożej. Sekretem naszego szczęścia jest podporządkowanie naszej woli z Jego wolą, a jeśli nasza wola jest szorstka, wystawiamy się na utratę zasługi naszego posłuszeństwa, a przynajmniej pozbawiamy się pociech, które zawsze towarzyszą naszemu poddaniu. Pomyślcie, że wielu z naszych braci porzuciło wszystko i przemierzają morza, aby być posłusznymi woli Bożej, wyrażonej im przez tych samych przełożonych, którzy was zatrzymują na waszym stanowisku. Ci spośród nich, którzy śpią na śniegu, z trudem idą po lodzie, którzy nie mają niczego innego do jedzenia poza chlebem, a w piękne dni kawałek boczku, aby go posmarować, nie skarżą się na los i poświęcają swe zdrowie, jak to wszyscy czyniliśmy i powinniśmy czynić pod Bożą Opatrznością, która nami rządzi (List do o. Jeana Viala w Limoges, 21.06.1848, w: PO I, t. X, nr 979).

Zabierz, Panie, i przyjmij całą wolność moją, pamięć moją i rozum, i wolę mą całą, cokolwiek mam i posiadam. Ty mi to wszystko dałeś, Tobie to, Panie, oddaję. Twoje jest wszystko. Rozporządzaj tym w pełni wedle swojej woli. Daj mi jedynie miłość twą i łaskę, albowiem to mi wystarcza (Św. Ignacy z Loyoli).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI