Geniusz, podobnie, jak świętość, zawsze można znaleźć na utartych i jałowych ścieżkach

22-letni brat scholastyk Charles Baret był osobą uzdolnioną. Yvon Beaudoin napisał o nim: „Muzyk i poeta z wielkim talentem do języków, nauczył się angielskiego i włoskiego od irlandzkich i włoskich współbraci, a także hebrajskiego i greckiego. Jednak przez trzy lata, kiedy był teologiem, cierpiał z powodu monotonii tego regularnego życia ćwiczeń duchowych i, jak później napisał: 'poranne zajęcia, wieczorne zajęcia, zawsze nauka do opanowania, teksty do recytacji. Ta niezmienna jednolitość zadziwia i buntuje wyobraźnię. Ale mój drogi, kontynuuję, życie, jakie by nie było, nie opiera się testowi przeprowadzonemu pod przewodnictwem i z inspiracji wyobraźni”.

Jako scholastyk nauczał filozofii młodszych scholastyków. Przechowujemy list od ojca Henryka Tempiera z 16 października 1847 r., w którym zachęca nauczyciela do przestrzegania podręcznika Bouviera i nie dyskredytowania go w oczach swoich uczniów, scholastyków pierwszego roku. Jest to, podkreśla, poważny błąd, który popełniało wielu nauczycieli w stosunku do autora, którego mieli w rękach, jakby wierzyli, że czyniąc to, zwiększają swoje osobiste zasługi, czyniąc z siebie pogardliwych i głupich krytyków dzieła, którego dziesiątej części nie byliby w stanie napisać (https://www.omiworld.org/fr/lemma/baret-charles-fr/).

Eugeniusz podtrzymał radę ojca Tempiera:

Moje drogie dziecko, trzymajcie się tego, co w moim imieniu właśnie powiedział wam o. Tempier. Nie pracujcie dla waszej osobistej satysfakcji, ale wszystko czyńcie dla Boga, który za to zażąda od was zdania rachunku. Błogosławię was i czule was ściskam (List do scholastyka Charlesa Bareta, 16.10.1847, w: PO I, t. X, nr 947).

Doświadczenie nauczyło Eugeniusza, że kluczem sukcesu misyjnego było skoncentrowanie się na czynieniu wszystkiego dla Boga, a nie na własnym interesie. Młody Charles był sfrustrowany, ponieważ czuł, że jego talenty i zdolności nie są właściwie wykorzystywane. W 1861 r. był już w stanie napisać: Życie sławnych osób zawsze było monotonne. Geniusz, podobnie jak świętość, zawsze można znaleźć na utartych i jałowych ścieżkach.

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI