Nie można wzrastać bez odniesienia do Maryi

Po roku spędzonym w Seminarium Świętego Sulpicjusza Eugeniusz w swoim dzienniku zastanawia się nad miejscem Maryi w Jego duchowości:

Ale cześć dla Najświętszej Dziewicy powinna mieć pierwszeństwo przed innymi, ponieważ ta chwalebna Matka Boga jest nazywana przez Kościół życiem i nadzieją naszą. Jest moralnie niemożliwe, aby jakakolwiek dusza mogła postąpić na drodze doskonałości, jeżeli jest pozbawiona tego czułego i szczerego nabożeństwa do Świętej Bożej Rodzicielki (Ogólne wskazówki dojścia do doskonałości, notatki sporządzone w 1809 roku, w: PO I, t.  XIV, nr 39).

Spojrzenie Maryi nie jest skierowane jedynie ku nam. Pod krzyżem, kiedy Jezus mówiąc: „Niewiasto, oto Syn Twój”, powierzył Ją Apostołowi Janowi, a wraz z nim także i nam wszystkim. Spojrzenie Maryi było utkwione we Jezusie. Wówczas Maryja mówi nam to samo, co powiedziała w Kanie: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Maryja wskazuje na Jezusa, prosi nas, aby dawać o Nim świadectwo, ciągle prowadzi nas do swego Syna Jezusa, ponieważ jedynie w Nim możemy znaleźć zbawienie. Jedynie On w wino spotkania, radości przebaczenia może przemienić wodę naszej samotności, naszych trudności i naszego grzechu (papież Franciszek).

Franc Santucci OMI, tłum. Roman Tyczyński OMI