Jestem przekonany, że największą szkodę przynosi wam zajęcie, w które pozwoliliście się za bardzo zaangażować

Miesiąc później Eugeniusz ponownie napisał do ojca Viala, aby wesprzeć i dodać mu otuchy w jego ważnej i delikatnej misji w Limoges.

Mój drogi o. Viala, pewne jest, że dobro zdziałane przez was, odkąd jesteście w Limoges, zjednało wam przychylność biskupa, duchowieństwa i wiernych. Widzieli was w działaniu i wiedzą, co potraficie uczynić. Jakże mógłbym się wytłumaczyć w ich oczach, zabierając was ze wspólnoty, która pełni posługę w diecezji, a jej członkowie nie są traktowani w ten sposób, że przybyli tam, aby się pokazać…

Mój drogi Ojcze, proszę więc was, odzyskajcie odwagę, wszędzie ma się ze sobą swój temperament. Nie jest powiedziane, że gdzie indziej nie wzmocnicie zdrowia równie dobrze jak w Limoges. Jestem przekonany, że największą szkodę przynosi wam zajęcie, w które pozwoliliście się za bardzo zaangażować. Działacie ze względu na Boga, i dzięki temu będziecie dobrze się czuli. Ojciec Ricard był umierający, gdy został wybrany, aby jechać zakładać misje w Oregonie, całą swą ufność złożył w Bogu i napisał mi, że nigdy nie czuł się tak dobrze i że pomimo całkowitej łysiny, jaką ma, prawie ani jednego dnia nie był zakatarzony, chociaż podczas swej długiej podróży spał jedynie na ziemi, a często w błocie.

Zechciejcie się nad nimi dobrze zastanowić w zaciszu waszego sumienia, korzystając z nadprzyrodzonych natchnień Ducha Świętego i waszego wrodzonego zdrowego rozsądku. Niemniej jednak powtarzam, napiszcie do mnie i nie trwóżcie się… Do zobaczenia, mój drogi o. Viala, bardzo serdecznie was pozdrawiam (List do o. Jeana Viala w Limoges, 29.07.1848, w: PO I, t. X, nr 982).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI