Wpływowa klasa marsylskiego społeczeństwa

Kościół Misji Francji jest marsylskim ośrodkiem, w którym jezuici prowadzą działalność charytatywną. Ich sposób działania odzwierciedlał i korespondował ze sposobem, w jaki biskup de Mazenod odpowiadał na potrzeby ubogich i najbardziej opuszczonych w swojej diecezji: tworzył grupy świeckich, którzy zajmowali się konkretną grupą społeczną.

Msza dla Misji Francji poprzedzona odstępstwem od wiary pewnego protestanta i bierzmowaniem pewnej liczby dorosłych. Kaplica była wypełniona przez 700 osób, większość wywodziła się z wyższej klasy marsylskiego społeczeństwa, wszyscy przyjęli Komunię z moich rąk. Niczego nie można porównać z niesamowitym widokiem tego gorliwego zgromadzenia i skupieniem, które ciągle utrzymywało się podczas tej dość długiej ceremonii (Dziennik 18.04.1847, w: PO I, t. XXI).

Jako biskup Marsylii Eugeniusz troszczył się o zbawienie każdej osoby w swojej diecezji, bez wyjątku. Dla niego najbardziej opuszczonymi byli ci, którzy nie znali Jezusa Chrystusa jako swojego Zbawiciela, niezależnie od ich statusu czy bogactwa.

Ceremonia ta odzwierciedlała dwojakie pragnienie misyjne: po pierwsze, aby odpowiedzieć na duchowe potrzeby tych ludzi.

Po drugie, gromadzili się w kościele przeznaczonym do prowadzenia działalności charytatywnej na terenie miasta. Tak zwana klasa wyższa to ludzie zamożni, przemysłowcy, właściciele fabryk i gospodarstw rolnych, filantropi, którzy gwarantowali zatrudnienie tysiącom ludzi w mieście. Pracując z nimi, Eugeniusz chciał zmienić ich postawy i praktyki. Tworzyli również stowarzyszenia działające na rzecz dobra ubogich.

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI