Pociecha sprawowania sakramentu bierzmowania

Za życia Eugeniusza jedyną osobą, która mogła udzielić sakramentu bierzmowania był biskup. Biskup Eugeniusz regularnie udawał się więc, by sprawować ten sakrament w parafiach, głównie dla dużej liczby dzieci. Jednak w każdy poniedziałek udzielał tego sakramentu w kaplicy swojej rezydencji, zwykle osobom dorosłym. Ten fragment jego dziennika daje wyobrażenie o jego posłudze i pociechach, jakie mu przynosiła.

To nie do wiary. Właśnie udzieliłem sakramentu bierzmowania dwudziestu dorosłym i tak, odkąd jestem biskupem, jest w każdy poniedziałek. Tam naszła mnie dobra myśl. Wszyscy biskupi w wielkich miastach powinni czynić tak samo, doświadczyliby tej samej pociechy co ja. Można założyć, że znaczna liczba osób w różnym wieku i warunków, która chętnie przychodzi do mojej prywatnej kaplicy, nigdy nie zdobyłaby się na odwagę, aby zmieszać się z dziećmi podczas ogólnego bierzmowania dla nich. Zdumiewa mnie, że co tydzień jest ich tak wielu. Dzisiaj między innymi bierzmowania udzieliłem ojcu i jego synowi, syn miał już dobre 25 lat; bierzmowania udzieliłem mężczyźnie bez nóg, który porusza się na rękach i czołga się na kolanach. To około trzydziestopięcioletni mężczyzna, bardzo dobrze zaangażowany w szeregach artystów. Było też wielu innych mężczyzn i kobiet, wśród nich  handlarki z targu itp. Od pewnego czasu to źródło budzi zdziwienie, aż do dzisiaj jednocześnie udzieliłem bierzmowania dwunastu z nich. (Dziennik, 14.04.1845, w: PO I, t. XXI.)

Stały napływ kobiet z rynku zawdzięczamy wpływowi determinacji Babeau, by jej koleżanki z pracy powróciły do praktykowania swojej wiary.

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI