Niech każdy powierzy się dobroci Boga

Po upomnieniu ojca Allarda za przesadną krytykę, Eugeniusz udzielił mu ojcowskiej rady.

Co zatem należy robić? Uwierzyć, żeśmy się pomylili, i dołożyć całe swoje staranie, żeby wykorzystać sytuację, w jakiej dobry Bóg nas stawia. Należy więc żałować, że wypowiadaliśmy się zbyt głośno przeciw temu, co wolała Boska Opatrzność. Zamiast szemrać, niech każdy zajmie się swoimi obowiązkami i niech powierzy się dobroci Boga, który nigdy nas nie zawiedzie, gdy będziemy tym, czym powinniśmy być.

Eugeniusz nieustannie odwołuje się do ducha oblacji, który polega na ofiarowaniu siebie, aby być Bożymi narzędziami poprzez pełnienie Jego woli.

Lubię powtarzać, że trzeba z radością, ze szczęściem i z najbardziej całkowitym oddaniem zastosować się do najświętszej woli Boga i współpracować z całą naszą mocą w wypełnianiu Jego zamiarów, które mogą być tylko na większą chwałę Jego świętego imienia i naszego własnego dobra, nas, którzy jesteśmy Jego uległymi i oddanymi dziećmi. Niech nikt nie wycofuje się z takiej postawy i proszę wszystkim naszym ojcom powiedzieć, żeby odtąd całkowicie ustały wszystkie żale, wszystkie szemrania, wszystkie zdania sprzeczne z tymi niepodważalnymi zasadami.

Jako ojciec rodziny oblackiej, Eugeniusz podsumował, jak to często robił, pisząc do swoich synów:

Żegnam, mój drogi o. Allardzie! Proszę pamiętać, że moje uwagi nawet wtedy, gdy muszą być surowe, nie osłabiają mojego szacunku i miłości, jakimi Bóg mnie obdarza względem wszystkich moich dzieci, a szczególnie w stosunku do ojca, którego z całego serca błogosławię i z czułością ściskam (List do ojca Jeana Françoisa Allarda w Kanadzie, 08-09.07.1847, w: PO I, t. I, nr 85).

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI