Krzyż oblacki: potężne narzędzie prowadzące do wszelkiego dobra

Od pierwszych dni istnienia misjonarzy oblatów Eugeniusz ustanowił piękny zwyczaj przekazywania krzyża zmarłego oblata kolejnemu w dniu jego wieczystej oblacji. To zaszczyt otrzymać krzyż od misjonarza i kontynuować jego pełną poświęcenia służbę jako współpracownik Zbawiciela.

Brat Pulicani został dopuszczony do złożenia profesji. Ojciec Tempier powinien wysłać do l’Osier krzyż naszego drogiego o. Moreau, aby został przekazany temu młodemu bratu, dla którego będzie potężnym narzędziem, które ma go doprowadzić do wszelkiego dobra. (List do ojca Santoniego mistrza nowicjuszów w N.-D. de L’Osier, 16.03.1846, w: PO I, t. X, nr 892.)

Fragment z naszych Konstytucji i Reguł:

Krzyż oblacki, otrzymany w dniu wieczystej profesji, będzie nam stałym przypomnieniem miłości Zbawiciela, który pragnie przyciągnąć do siebie wszystkich ludzi i wysyła nas jako swoich współpracowników. (Konstytucja 63)

Frank Santucci OMI, tłum. o. Roman Tyczyński OMI