Franciszek o walce chrześcijan z diabłem

Papież Franciszek odprawił 7 października po południu w Ogrodach Watykańskich Mszę św. dla Żandarmerii Watykańskiej. Okazją było święto patrona korpusu, Archanioła Michała, które przypada 29 września. „Kto nie walczy, nie jest chrześcijaninem” – powiedział Ojciec Święty.

W homilii Franciszek wziął za punkt wyjścia tekst z Księgi Izajasza (Iz 5, 1-7), w którym prorok mówi o tym, jak wróg wchodzi w nocy do winnicy, aby zniszczyć to, co jest tam zasadzone. Ta winnica jest obrazem życia każdego człowieka, w którym dobro i zło walczą ze sobą, powiedział Franciszek.

„Pan zasadził nas wszystkich jak winorośl w dobrej winnicy, ale wróg zawsze przychodzi, aby nas zepsuć. To jest walka każdego dnia: twojego, mojego i wszystkich naszych. Kto nie walczy, nie jest chrześcijaninem; kto nie jest kuszony, nie jest chrześcijaninem” – stwierdził papież.

Franciszek przypomniał, że „wszyscy jesteśmy grzesznikami, ale nadal chcemy iść naprzód w życiu i dlatego musimy walczyć z diabłem, który chce zniszczyć nasze życie”

>>> Francuski watykanista: nie będzie przewrotu w doktrynie katolickiej [ROZMOWA]

„Musimy być ostrożni i strzec winnicy: winnicy każdego z was, winnicy waszych rodzin, waszych dzieci – i winnicy tutaj, w Watykanie, aby nie dostały się do niej żadne złe impulsy. Diabeł niszczy wszystko, co weźmie w posiadanie, próbuje wygrać poprzez zniszczenie. Niestety, podobnie jest dziś z wojnami” – mówił Ojciec Święty.

Żandarmeria Papieska powstała na mocy motu proprio Piusa VII z 14 lipca 1816. Jej zadaniem było zapewnienie bezpieczeństwa i obrony istniejącego wówczas Państwa Kościelnego. Jednostka ta liczyła 2280 członków i wkrótce zmieniła nazwę na Korpus Karabinierów Papieskich, którego regulamin papież ogłosił 22 października tegoż roku.

Dalsze zmiany nastąpiły w 1838, po czym bł. Pius IX dekretem z 15 lutego 1850 – po upadku Drugiej Republiki Rzymskiej – utworzył oddział Welitów Papieskich (nazwa nawiązywała do lekkozbrojnych żołnierzy z czasów rzymskich), liczącą 1648 ludzi i 525 koni. W rok później, 15 lipca 1851, jednostka ta została nazwana Żandarmerią Papieską. Jej członkowie bardzo zasłużyli się w ostatnim 20-leciu istnienia Państwa Kościelnego (czyli do 1870), broniąc mężnie różnych części jego obszaru.

Dalsze zmiany w łonie tego korpusu nastąpiły po upadku Państwa Kościelnego, zwłaszcza po podpisaniu Układów Laterańskich w 1929. Żandarmeria została przekazana do dyspozycji Gubernatoratu Państwa Miasta Watykanu. W setną rocznicę zakończenia doczesnej władzy papieży wraz z upadkiem Państwa Kościelnego – 14 września 1970 bł. Paweł VI zarządził rozwiązanie wszystkich papieskich jednostek zbrojnych, z wyjątkiem Gwardii Szwajcarskiej, aby jeszcze bardziej podkreślić religijny charakter swej posługi. Na miejsce Żandarmerii powołał 15 grudnia 1970 Centralny Urząd Nadzoru, który na mocy dekretu z 25 marca 1991 św. Jan Paweł II przekształcił w Korpus Nadzoru Państwa Miasta Watykanu, z którego 2 stycznia 2002 powstał Korpus Żandarmerii Państwa Miasta Watykanu.

W 2008 jednostka ta przystąpiła do Interpolu – międzynarodowej organizacji policji kryminalnej.

Zobacz także