Franciszek odwiedził seminarium w Irbilu

Na zakończenie swego pobytu w patriarszym seminarium duchownym św. Piotra w Irbilu Franciszek podarował miejscowej wspólnocie drewnianą rzeźbę św. Józefa. Choć została ona wykonana współcześnie, to jednak zachowuje wiernie wymogi ikonograficzne, które tradycyjnie wiążą się z postacią „Milczącego Opiekuna” Pana Jezusa, który ponad dwa tysiące lat temu jako „oblubieniec Maryi” stał się częścią wyjątkowej wspólnoty, jaką tworzyła Święta Rodzina.

>>> Franciszek: niech kobiety będą szanowane i chronione!

W rzeźbie, podarowanej przez Ojca Świętego, można dostrzec przede wszystkim to, że św. Józef „wspiera” lewą ręką małego Zbawiciela Świata (Salvator Mundi), w prawej zaś trzyma różdżkę, która cudownie rozkwita liliami w chwili, gdy kapłani ze świątyni jerozolimskiej mieli wybrać małżonka Maryi spośród kawalerów z pokolenia Judy. Chociaż bowiem pozostawał skromnie w głębi grupy młodych kandydatów, najwyższy kapłan, wdowiec Abiatar zawołał do niego: „Przyjdź i weź swoją różdżkę, gdyż to na ciebie czekamy!”.

>>> Papież w Karakosz: nie jesteście sami! Cały Kościół jest blisko was

Z drugiej strony pokora świętego z pewnością nie może umknąć uwadze nawet w tej rzeźbie, zważywszy na to, że lekko wychylona do przodu jego twarz nie oznacza wyłącznie postawy pełnej pokory wobec Syna, którego jest tylko „przybranym ojcem”, ale jednocześnie ukazuje też wagę jego „milczenia”. Św. Józef jest bowiem tym, który pokornie „marzy, medytuje, potakuje i wykonuje”. I wypełnia wolę Bożą w tak pokornym milczeniu, że w Ewangeliach nie znajdujemy żadnego jego słowa, abyśmy mogli w ten sposób po prostu wskazać Go jako „Milczącego Opiekuna Odkupiciela”. „Opiekuna”, któremu między innymi Bóg objawia swoją misję wyłącznie we śnie, do tego stopnia, że ​​sam ewangelista Mateusz (1, 18-24) napisał: „Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański”. Nie mówiąc nic.

Fot. PAP/EPA/GAILAN HAJI

Seminarium Patriarsze św. Piotra w Ankawie na przedmieściach Irbilu jest jedyną tego rodzaju placówką katolicką, działającą obecnie w Iraku. Kształci ono kapłanów chaldejskich dla wszystkich diecezji tego wschodniego Kościoła katolickiego w tym kraju i dla diaspory. W ciągu ponad półtora wieku swego istnienia wielokrotnie zmieniało siedzibę: w 1859 r. powstało przy klasztorze św. Jerzego w Mosulu (uszkodzonym poważnie przez samozwańcze Państwo Islamskie w 2015 r.). Oficjalnie założył je w Mosulu w 1866 r. chaldejski lazarysta (misjonarz św. Wincentego a Paulo) ks. Raphael Petros al-Mazijia za radą ówczesnego patriarchy Józefa VI Audo.

>>> WielkopostneMyśli#3: każdy z nas ma swoje dno

W 1960 r. Synod Biskupi pod przewodnictwem patriarchy Pawła VI Cheikho postanowił przenieść seminarium do Bagdadu. W 2007 r., w następstwie porwania rok wcześniej rektora i wicerektora placówki w czasie, gdy dochodziło tam do aktów przemocy na tle religijnym po drugiej wojnie w Zatoce Perskiej, szkołę przeniesiono do Ankawy. Decyzja ta wynikała również ze wzrostu liczby katolików chaldejskich w tym regionie Kurdystanu Irackiego po 2000 roku. Obecnie w seminarium kształci się 14 kandydatów do kapłaństwa, przy czym oprócz chaldejczyków z Iraku i zagranicy są tam także katolicy z rodzin, które padły ofiarami Państwa Islamskiego.