Franciszek: władza w Kościele jest po to, by służyć Chrystusowi

„To najwyższy zaszczyt, jaki możemy uzyskać, najwspanialszy awans, jaki może nam przypaść w udziale: służyć Chrystusowi w wiernym ludzie Bożym, w głodnym, zapomnianym, w uwięzionym, chorym, uzależnionym, opuszczonym, w konkretnych osobach z ich historiami i nadziejami, z ich oczekiwaniami i rozczarowaniami, z ich cierpieniami i urazami” – powiedział papież.

Nawiązując do czytanego wcześniej fragmentu Ewangelii św. Marka (10,32-45) – trzeciej zapowiedzi męki i zmartwychwstania Pana Jezusa Ojciec Święty zauważył, że „ewangelista nie boi się ujawniać pewnych tajemnic serca uczniów: dążenie do pierwszych miejsc, zazdrość, intrygi, kompromisy i układy; logika, która nie tylko niszczy i przeżera relacje między nimi, ale także zamyka ich i pochłania w bezużytecznych i nie liczących się dyskusjach”. Stanowczo im mówi: „Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym” (Mk 10,43). Jezus pragnie, aby jałowe i zamykające się w sobie dyskusje nie znalazły miejsca w łonie wspólnoty. Dodał, że w sytuacji kryzysu można by już przewidywać intrygi pałacowe, nawet w kuriach kościelnych. Tymczasem Pan Jezus mówi: „Nie tak będzie między wami”.

Zatem – wskazał Franciszek – Jezus uczy nas, że nawrócenie, przemiana serca i reforma Kościoła jest i zawsze będzie w kluczu misyjnym, ponieważ wymaga zaprzestania patrzenia i troski o własne interesy, aby wpatrywać się i dbać o interesy Ojca. „Nawrócenie z naszych grzechów, z naszych skłonności egoistycznych, nie jest i nigdy nie będzie celem samym w sobie, ale przede wszystkim ma na celu wzrost wierności i gotowości do podjęcia misji. I to w taki sposób, abyśmy w godzinie prawdy, zwłaszcza w chwilach trudnych naszych braci, byli gotowi i dyspozycyjni, żeby towarzyszyć i przyjąć wszystkich i każdego, a nie zamieniali się w doskonałe bufory, czy to ze względu na ograniczoność spojrzenia, czy co gorsza, dlatego, że spieramy się czy też myślimy między sobą, kto jest najważniejszy” – stwierdził papież. 

Ojciec Święty przypomniał słowa Pana Jezusa: „A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich” (Mk 10, 44). Jest to zachęta, abyśmy nie zapominali, że władza w Kościele rozwija się wraz z ową zdolnością do krzewienia godności drugiego, namaszczenia drugiego, aby uleczyć jego rany i jego wielokrotnie zranioną nadzieję – powiedział Franciszek. 

„Pan idzie przed nami, aby przypomnieć nam raz jeszcze, że jedyną wiarygodną władzą jest ta, która rodzi się ze stawania u stóp innych, aby służyć Chrystusowi. To ta, która wypływa z pamięci, że Jezus, zanim pochylił głowę na krzyżu, nie bał się schylić przed uczniami i umył im stopy. To najwyższy zaszczyt, jaki możemy uzyskać, najwspanialszy awans, jaki może nam przypaść w udziale: służyć Chrystusowi w wiernym ludzie Bożym, w głodnym, zapomnianym, w uwięzionym, chorym, uzależnionym, opuszczonym, w konkretnych osobach z ich historiami i nadziejami, z ich oczekiwaniami i rozczarowaniami, z ich cierpieniami i urazami. Tylko w ten sposób autorytet pasterza będzie miał smak Ewangelii, a nie będzie jak «miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący» (1 Kor 13,1). Nikt z nas nie powinien czuć się „lepszy” od nikogo. Nikt z nas nie powinien patrzeć na innych z góry. Możemy w ten sposób patrzeć na jakąś osobę tylko wtedy, gdy pomagamy jej wstać” – powiedział kardynałom Ojciec Święty. Na zakończenie przytoczył słowa z testamentu duchowego Jana XXIII, który dziękował Bogu za łaskę ubóstwa.

[Zobacz też: Grzesznik umiłowany przez Boga]

Zobacz także