Hiszpania: w związku z nową ustawą dot. zmiany płci może dochodzić do nadużyć

W związku z obowiązującą od 1 marca w Hiszpanii nową ustawą dotyczącą zmiany płci, pracownicy urzędów stanu cywilnego obawiają się licznych przypadków nadużyć. Cytowane przez madrycki dziennik „La Razón” opinie urzędników są zbieżne z obawami Stowarzyszenia Chrześcijańskich Prawników.

Przestrzegało ono, że zatwierdzone przez parlament w lutym przepisy, które nie wymagają do zmiany płci terapii hormonalnej czy zabiegów zmieniających organy płciowe, zachęcą do możliwych oszustw polegających na zmianie personaliów.

>>> Czy powstanie encyklika o teorii gender?

Krytycy nowej ustawy, nazywanej potocznie prawem trans, twierdzą, że część wnioskujących osób może występować o rejestrację pod nowym imieniem i płcią z nieuczciwych zamiarów. Odnotowują, że w ciągu zaledwie 10 dni od ogłoszenia w hiszpańskim dzienniku ustaw (BOE) nowego prawa urzędy stanu cywilnego „zalała lawina wniosków o zmianę płci”.

Wskazują też na inny fenomen, polegający na tym, że niemal 100 proc. ubiegających się od marca br. o zmianę płci osób to mężczyźni. – Dotychczas odsetek kobiet i mężczyzn wnioskujących o zmianę płci był mniej więcej podobny – odnotował „La Razón”.

>>> Dlaczego antropolodzy nie chcą ustalać płci odkrywanych szczątków ludzkich?

Z kolei dziennik „ABC” przypomina, że na niedoskonałości nowej ustawy wskazywali również katoliccy biskupi Hiszpanii. Stołeczny dziennik zauważył, że zgodnie z nowelizacją przepisów o zmianie płci już od 16. roku życia osoby uważające się za transpłciowe mogą zmienić w dokumentach płeć oraz imię, ale bez wcześniejszego orzeczenia sądu i terapii hormonalnej.

Madryckie media precyzują, że zgodnie z nowym prawem wnioskujący o zmianę płci otrzymuje nowy dowód osobisty w ciągu maksymalnie 4 miesięcy od złożenia wniosku. Przepisy pozwalają takiej osobie bez decyzji sądu powrócić do poprzedniej płci poprzez taką samą deklarację złożoną do urzędu stanu cywilnego. Dopiero w przypadku trzeciej próby zmiany płci wniosek musi zostać rozpatrzony przez sąd, który ma „stwierdzić czy istnieje domniemanie popełnienia oszustwa”.

Zobacz także