Ikona. Spotkanie z ranami i nadzieją Zmartwychwstałego [+GALERIA]

W Muzeum Archidiecezjalnym w Gnieźnie na wystawie czasowej można obejrzeć bardzo ciekawe prace, które powstały podczas kolejnej już edycji międzynarodowych warsztatów ikonopisów. Ale wrażenia estetyczne to nie wszystko. Ikona jest oknem, które otwiera na rzeczywistość nadprzyrodzoną.

Kolejne już spotkanie ikonografów łączących środowisko międzynarodowych warsztatów i ikonopisów odbyło się w Wesołej w parafii pod wezwaniem Opatrzności Bożej. Szukając tematu przewodniego dla pleneru organizatorzy myśleli o perspektywie, która rozpraszałaby mroki tragedii, jaką jest wojna w Ukrainie. Poczucie bezsilności wobec przemocy, rozpacz i ból były udziałem uczniów Chrystusa, którzy byli świadkami męczeństwa, ale są także tym co w ostatnim czasie doświadczają Ukraińcy, ale także ci, którzy im towarzyszą. I chociaż Chrystus zapowiedział swoje zmartwychwstanie, część uczniów uwierzyła w nie dopiero, gdy zobaczyli pusty grób, inni, gdy spotkali Go osobiście. To doświadczenie przenika także prace uczestników warsztatów.

>>> Ikona przetrwała rosyjski ostrzał

– Do Wesołej nie mogli przyjechać ukraińscy malarze. Przyjechały malarki, żony i siostry tych, którzy bądź są na froncie, bądź czekają na wezwanie do wojska. Niektóre z nich straciły bliskich. Mamy nadzieję, że ikony które powstały w trakcie pleneru, efekty pracy ich i malarzy z Polski pomogą przezwyciężyć poczucie samotności i zagubienia. Zbliżą nas do zrozumienia tajemnicy, która jest fundamentem chrześcijaństwa – piszą Katarzyna Jakubowska-Krawczyk, Ulyana Tomkevych i Mateusz Sora w „Spotkaniu ze Zmartwychwstałym”, czyli kolejnym tomie „Nowej ikony”, który ukazał się po XIV Międzynarodowych Warsztatach Ikonopisów Nowica-Wesoła 2022.

– Ukryty przed obcym wzrokiem Bóg ukazuje się światu w tym samym rozpaczliwym dramacie. Powiem więcej: zdradzony, opuszczony Chrystus umiera na krzyżu śmiercią zbrodniarza. Jego krzyk rozbrzmiewa w naszych uszach: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił”. Potem ziemię ogarnia mrok na trzy godziny, aż do opadnięcia rozerwanej zasłony w sanktuarium. Centurionowi otworzą się oczy: „prawdziwie ten był Synem Bożym”. Jeśli nie czujemy się opuszczeni przez Boga – jesteśmy mocni. Ta nowa perspektywa sprawia, że niemożliwe staje się możliwe – pisze Maks Hartmann w „Spotkaniu ze Zmartwychwstałym”.

W ikonografii wśród przedstawień spotkań świętych z Chrystusem zmartwychwstałym można spotkać przede wszystkim wczesnochrześcijańskie obrazy ukazania się Chrystusa z kobietami noszącym mirrę. W sztuce bizantyjskiej pojawiły się sceny zstąpienia Chrystusa do piekieł, Wniebowzięcia Dziewicy z wizerunkiem Chrystusa w chwale. Wątki sądu ostatecznego z uwielbionym Zbawicielem oraz opowieść o wierze świętego Tomasza były popularne w całej sztuce chrześcijańskiej. W Europie Zachodniej częste stały się sceny ukazania się Chrystusa Marii Magdalenie pod postacią ogrodnika, Chrystusa z uczniami na drodze do Emaus, cudu nad jeziorem Tyberiadzkim.

Zobacz także