Jana z Dniepru: pociągi jadą przez Ukrainę bez świateł ze względów bezpieczeństwa
Niewiele widziałam w nocy przez okno, bo pociągi jadą bez świateł. Poruszają się wolniej i omijają niebezpieczne miejsca – relacjonuje 33-letnia Jana z Dniepru, która dotarła do punktu recepcyjnego w Zamościu (Lubelskie). W Ukrainie zostali jej rodzice i chłopak.
Punkt recepcyjny dla uchodźców w Zamościu działa w hali sportowej Zespołu Szkół Ponadpodstawowych Nr 3 w Zamościu „Elektryk”. Do tej pory skorzystało z niego ponad 1,8 tys. osób. Jedną z nich jest 33-letnia Jana, która pochodzi z Dniepru.
>>> Poznań: bezpłatna pomoc psychologiczna dla osób z Ukrainy
Na co dzień pracuje w branży IT. Podróż do Polski zajęła jej dwie doby, z czego 24 godziny spędziła w pociągu z Dniepru do Lwowa. Zapytana o to, co widziała po drodze, wyjaśnia, że jechała w nocy i było ciemno. „Niewiele widziałam, bo pociągi jadą bez świateł, bo byłoby to zbyt niebezpieczne. Również jadą zdecydowanie wolniej i omijają miejsca, gdzie jest jakieś zagrożenie” – relacjonuje Ukrainka.
Zaznacza, że jak opuszczała swoje rodzinne miasto to było w nim spokojniej niż w innych regionach – nie było bombardowań i rakiet. Zwraca jednak uwagę, że w pobliżu znajduje się Zaporoże, gdzie mieści się wielka elektrownia jądrowa. Opowiada, że na Ukrainie został jej chłopak i rodzice.
„Ludzie w większości bardzo się boją. Moi rodzice zdecydowali się zostać; tłumaczyli, że to jest ich dom i chcą tam zostać na zawsze. Obawiają się też, że gdzieś indziej się nie zaaklimatyzują, nie zaadaptują, poza tym mają duży dom z psami, kurczakami” – opowiada Jana, która w punkcie recepcyjnym w Zamościu oczekuje na transport do Krakowa, gdzie znajomi zaoferowali jej schronienie.
>>> List z Kijowa: przeżywamy czas krzyża
Dziewczyna ma nadzieję, że Dniepr pozostanie nietknięty, ale – jak podkreśla – nikt nie może być tego pewnym. „Wierzymy, że żołnierze ochronią nasz kraj, że nic złego się nie wydarzy. Chcielibyśmy, żeby to jak najszybciej się skończyło” – dodaje Jana. Zapytana o opinię na temat prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego bez wahania odpowiada: „Jest najlepszy. Naprawdę dobry z niego człowiek. Mógłby zostać moim sąsiadem” – żartuje dziewczyna.
Podkreśla, że jego historia jest interesująca i wielu ludzi jest teraz zaskoczonych postawą Zełenskiego. „Wykazał się teraz ogromną odwagą – w tym co robi, co mówi. Jego decyzje wszyscy szanują i ludzie bardzo go wspierają” – zapewnia Jana.
Wybrane dla Ciebie
Czytałeś? Wesprzyj nas!
Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!
Zobacz także |
Wasze komentarze |