twitter.com

Jasna Góra: 14. Pielgrzymka Dziewic, Wdów i Wdowców Konsekrowanych

Różne style życia, różne formy realizacji powołania – jeden cel: być całkowicie Chrystusowym. Na Jasnej Górze odbyła się 14. Pielgrzymka Stanu Dziewic, Wdów oraz Wdowców Konsekrowanych.
 
Stany te należą do Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego. Takie życie wybrało do tej pory w Polsce 348 wdów i 2 wdowców oraz 309 dziewic. Z roku na rok obserwowana jest tendencja wzrostowa wybierających tę formę powołania w Kościele.

Wyjaśniając swój wybór i styl życia, dziewice i wdowy konsekrowane podkreślają potrzebę bardziej intensywnego życia religijnego. Nie jest to też forma ucieczki od małżeństwa i wspólnoty, ale efekt, nieraz długiego, rozeznawania powołania.

– Trudno powiedzieć, że powołanie się wybiera, raczej się zgadza na nie i za nim idzie, to nie jest jak wybór zawodu czy pasji. To pójście za głosem Pana Boga, za Jego wołaniem, po dobrym rozeznaniu, przy współudziale kierownika duchowego – wyjaśniała Edyta, dziewica konsekrowana z woj. świętokrzyskiego.

Jak podkreślają wdowy konsekrowane ich misja w Kościele to taki swoisty „wdowi grosz”. – Teraz może właśnie wdowy mają ten swój grosik do skarbony wrzucić, w zamian za tych, którzy nie chcą podejmować życia konsekrowanego. Słyszymy o kryzysie w Kościele, że nie ma powołań, zarówno kapłańskich czy zakonnych, i nagle pojawiły się wdowy, te najsłabsze pod różnym względem – mówi Elżbieta Płodzień wdowa konsekrowana z diec. rzeszowskiej.

>>> Wyrzekła się wszystkiego. Została dziewicą konsekrowaną

Dziewice i wdowy konsekrowane nie tworzą zgromadzeń, składają swoje śluby na ręce biskupa ordynariusza. Obrzęd konsekracji ma uroczysty i publiczny charakter. Mają znajomych i przyjaciół, wykonują różne zawody, wdowy uśmiechają się, że są także często „konsekrowanymi babciami”.

Przed aktem konsekracji zarówno kandydatki do stanu dziewic i wdów konsekrowanych przechodzą odpowiednią formację, poznają istotę powołania, historię danego stanu oraz współczesnych wymagań Kościoła.

Kobiety, które włączane są do grona dziewic konsekrowanych, przyjmują z rąk biskupa symbole: obrączkę – znak zaślubin z Chrystusem oraz brewiarz – narzędzie osobistego uświęcenia przez modlitwę.

Dziewice konsekrowane podkreślają, że są szczęśliwe, a bycie Oblubienicą Jezusa to nie tylko poświęcenie własnej seksualności, ale czystość duszy, wewnętrzny pokój i wielkie poczucie wolności.

Do stanu wdów i wdowców może wejść ktoś, kto żył w sakramentalnym związku małżeńskim, który ustał z powodu śmierci współmałżonka. Kandydat lub kandydatka musi cieszyć się dobrą opinią, wyrazić gotowość do zaangażowania – w miarę możliwości i predyspozycji – na rzecz parafii i diecezji oraz odbyć odpowiednie przygotowanie. 

Andrzej Grzegorski z diec. kieleckiej, jest jednym z dwóch do tej pory konsekrowanych wdowców w Polsce. Jak podkreśla indywidualne formy życia konsekrowanego są bardzo potrzebne, każdego dnia odkrywa radość z oddawania reszty swojego życia Bogu. Na co dzień jest nadzwyczajnym szafarzem, tę posługę pełni też w Szpitalu Wojewódzkim w Kielcach.

Stan dziewic i wdów konsekrowanych w Kościele jest starszy od zgromadzeń zakonnych. Po wiekach przerwy Kościół powrócił do konsekracji dziewic w latach 60. ubiegłego stulecia dzięki papieżowi Pawłowi VI, a w 1994 r., w czasie Synodu Biskupów w Rzymie, Jan Paweł II przypomniał o praktyce wdowieństwa konsekrowanego.

Wybrane dla Ciebie

Czytałeś? Wesprzyj nas!

Działamy także dzięki Waszej pomocy. Wesprzyj działalność ewangelizacyjną naszej redakcji!

Zobacz także
Wasze komentarze