Kard. Tolentino de Mendonça: w podzielonym świecie duch olimpijski jest wartością braterstwa

Obserwacja sportu, zrozumienie, dlaczego jest tak popularny, określenie zagrożeń, ocena jego znaczenia dla budowania bardziej braterskiego, tolerancyjnego i sprawiedliwego społeczeństwa oraz rozeznanie, w jaki sposób Bóg objawia się w tej sferze. Taki jest cel Międzynarodowej Konferencji na temat Sportu i Duchowości “Mettere la vita in gioco” – „Stawiając życie na szali” zaprezentowanej dziś w Biurze Prasowym Stolicy Apostolskiej. Konferencja  odbędzie się w dniach 16-18 maja w Rzymie, w Audytorium San Luigi dei Francesi i w Circus Maximus i jest organizowana watykańską Dykasterię ds. Kultury i Edukacji,  wraz z ambasadą Francji przy Stolicy Apostolskiej. 

Prefekt Dykasterii kard. José Tolentino de Mendonça przypomniał, że papież Franciszek kilkakrotnie definiował zaangażowanie w sport jako „wezwanie do dążenia do świętości”, a w wywiadzie dla „Gazzetta dello Sport” papież powiedział, że uważa to za trening, „aby codziennie pytać Boga: „Co chcesz, abym zrobił, czego chcesz od mojego życia?”. Pytać Jezusa, konfrontować się z Nim jak z trenerem”. 

Odnosząc się do związku między sportem a chrześcijaństwem, kardynał wskazał, że olimpijskie motto: citius, altius, fortius – szybciej, wyżej, mocniej, wprowadzone sto lat temu na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 1924 r., zostało wymyślone przez dominikańskiego brata Henri Didona i zaproponowane później Pierre’owi de Coubertinowi, założycielowi współczesnych igrzysk olimpijskich. „Kościół nie chce kontrolować sportu ani tworzyć alternatywnego sportu, ale humanizować go poprzez chrześcijańską wizję sportu” – dodał kardynał stwierdzając, że „jest to piękne ćwiczenie `sportowej synodalności`”.

Z olimpijskiego ideału nadzieja dla ludzkości

W swoim wystąpieniu ambasador Francji przy Stolicy Apostolskiej, Florence Mangin, podkreśliła, że „w obecnym kontekście wojen” olimpizm – zdefiniowany przez Kartę Olimpijską jako filozofia życia, obejmująca cechy ciała, woli i umysłu, która poprzez połączenie sportu, kultury i edukacji ma na celu stworzenie stylu życia, opartego również na „poszanowaniu uniwersalnych podstawowych zasad etycznych” – jest przede wszystkim „przesłaniem pokoju, a zaangażowanie Kościoła powszechnego, podobnie jak Francji, jest niezbędne”. 

Mówiąc o sytuacji międzynarodowej, na  której uwaga skupia się na konfliktach na Bliskim Wschodzie i w Europie Wschodniej, odpowiadając na pytania dziennikarzy o  dzisiejsze znaczenie „rozejmu olimpijskiego”, kard. Tolentino de Mendonça powiedział, że jest to konkretny przykład ducha olimpijskiego, jeden z jego przejawów, ponieważ sportowcy przybywają z pięciu kontynentów, aby być razem, rywalizować, spotykać się i poszerzać horyzont nadziei na świecie, a jeśli istnieją historyczne nieprzewidziane okoliczności, ideał olimpijski pozostaje aktualny i może dać do myślenia, podczas gdy w laboratorium kultury i ludzkości, które reprezentują igrzyska, mogą pojawić się oznaki współpracy i akceptacji.

>>> Wiara w największym turystycznym kurorcie Meksyku [ROZMOWA] 

Program konferencji

Celem konferencji jest „zobaczenie sportu poza sportem”, podkreślił Emanuele Isidori, profesor filozofii sportu na Uniwersytecie Rzymskim „Foro Italico”, Jego zdaniem chodzi o „ocenę jego potencjału pedagogicznego, a przede wszystkim pogłębienie jego duchowego znaczenia”. Krótko mówiąc, inicjatywa ma na celu zaoferowanie wieloaspektowej analizy sportu, odnosząc się pierwszego dnia, 16 maja, do relacji między Kościołem a sportem, „poprzez dzielenie się świadectwami sportowców wysokiej rangi i konkretnymi doświadczeniami duszpasterskimi, które stawiają sport w służbie Ewangelii i Ewangelię w służbie sportu”. 

Drugi dzień będzie pogłębieniem tematu „Człowiek i sport”, „poprzez refleksję grupy wysoko wykwalifikowanych prelegentów z włoskich i francuskich uniwersytetów, którzy będą dyskutować o sporcie w kontekście jego pedagogicznego, filozoficznego, socjologicznego i teologicznego znaczenia”, podczas gdy 18 maja będzie poświęcony sportowemu wydarzeniu solidarności: sztafecie braterstwa, „aby pokazać społeczeństwu obywatelskiemu społeczne znaczenie samego sportu”. 

Opisując trzeci dzień, otwarty dla wszystkich i goszczący w Circus Maximus, Alessandro Tappa, członek zarządu „Sport bez granic”, organizacji non-profit, która wykorzystuje sport jako narzędzie integracji społecznej, dając możliwość uprawiania go w szczególności nieletnim w trudnych warunkach społeczno-ekonomicznych i zagrożonym wykluczeniem i marginalizacją. Rejestracje na wydarzenie sportowe, w którym ma również wziąć udział delegacja Watykanu, sfinansują działalność organizacji non-profit, a w szczególności Projekt Radość, który obejmuje weekendy na łonie natury, letnie ośrodki, warsztaty i obozy letnie.

Zobacz także