Komentarz do Ewangelii, 2 kwietnia 2022

Z Ewangelii na dziś: „Wśród tłumów słuchających Jezusa odezwały się głosy: »Ten prawdziwie jest prorokiem«. Inni mówili: »To jest Mesjasz«. »Ale – mówili drudzy – czyż Mesjasz przyjdzie z Galilei? Czyż Pismo nie mówi, że Mesjasz będzie pochodził z potomstwa Dawidowego i z miasteczka Betlejem, skąd był Dawid?«. I powstał w tłumie rozłam z Jego powodu. Niektórzy chcieli Go nawet pojmać, lecz nikt nie podniósł na Niego ręki. Wrócili więc strażnicy do arcykapłanów i faryzeuszy, a ci rzekli do nich: »Czemu Go nie pojmaliście?«. Strażnicy odpowiedzieli: »Nigdy jeszcze nikt tak nie przemawiał jak ten człowiek«. Odpowiedzieli im faryzeusze: »Czyż i wy daliście się zwieść? Czy ktoś ze zwierzchników lub faryzeuszy uwierzył w Niego? A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty«. Odezwał się do nich jeden spośród nich, Nikodem, ten, który przedtem przyszedł do Niego: »Czy Prawo nasze potępia człowieka, zanim go wpierw nie przesłucha i nie zbada, co on czyni?«. Odpowiedzieli mu: »Czy i ty jesteś z Galilei? Zbadaj i zobacz, że żaden prorok nie powstaje z Galilei«. I rozeszli się – każdy do swego domu” (J 7, 40-53). 

W Jerozolimie trwały spory wokół Jezusa. Trwają do tej pory na świecie. Im bardziej żyjemy Bogiem, Ewangelią – gdy przyjmujemy krzyż, dokonujemy wyborów, które Bogu się podobają – tym bardziej wywołujemy wiele pytań, sporów, budzimy podziw, a czasem i sprzeciw. Ewangelia, życie Jezusem, staje się solą w oku drażniąca ludzi, którzy nie zawsze rozumieją chociażby poszanowanie życia czy sprzeciw grzechowi. Budzi zaś podziw i zaangażowanie na rzecz chorych, bezdomnych, biednych, potrzebujących. Jeśli mamy kryzys wiary, nie wierzymy. Bądźmy jak Nikodem. Przychodźmy do Jezusa. Przekonajmy się sami. 

Zobacz także