Komentarz do Ewangelii, 24 kwietnia 2022

Z Ewangelii na dziś: „Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: »Widzieliśmy Pana!«. Ale on rzekł do nich: »Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę«. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: »Pokój wam!«. Następnie rzekł do Tomasza: »Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym«. Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: »Pan mój i Bóg mój!«. Powiedział mu Jezus: »Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli«” (J 20, 24–29).  

Tomasz, a w zasadzie święty Tomasz, to patron ludzi wątpiących. Czasem sprawdzających Boga: uwierzę, jeśli… Może dlatego jest nam tak bliski. W Niedzielę Miłosierdzia Ewangelia pokazuje Boga, który uniża się do wątpliwości apostoła, wychodząc im naprzeciw. Nie przekreśla go, nie pozostawia, a wręcz „szuka”, bo przecież nie było Tomasza, gdy Jezus ukazywał się innym uczniom. Odkrycie Boga, dla którego jesteśmy ważni, zakochanego w nas po krzyż, miłosiernego, odnajdującego nas w najróżniejszych zakrętach życia, w wątpliwościach, jest punktem zwrotnym, który przemienia człowieka. Punktem, który daje impuls do ewangelicznej przemiany. 

Zobacz także