Komentarz do Ewangelii, 7 września 2020

Z Ewangelii na dziś: „W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go. On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: »Podnieś się i stań na środku!« Podniósł się i stanął. Wtedy Jezus rzekł do nich: »Pytam was: Czy wolno w szabat czynić coś dobrego, czy coś złego, życie ocalić czy zniszczyć?« I spojrzawszy dokoła po wszystkich, rzekł do niego: »Wyciągnij rękę!« Uczynił to, i jego ręka stała się znów zdrowa. Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, jak mają postąpić wobec Jezusa” (Łk 6, 6-11). 

 

Trzeba nam wejść w żydowską teologię. Przedstawiciele narodu wybranego ustanowili dodatkowych 613 przykazań, regulujących życie religijne i relacje z Bogiem. Ich przestrzeganie miało spowodować zyskanie błogosławieństwa Boga i dostanie się do Edenu. Z czasem ich przestrzeganie, np. totalny nakaz braku pracy w szabas, stało się ważniejsze niż przestrzeganie przykazań ustanowionych przez Boga: miłości, dekalogu. Jezus robi niemały skandal w szabas, na środku synagogi pokazuje, że miłość do drugiego człowieka, zasady życia wg Boga, są ważniejsze od religijnych przepisów ustanowionych przez człowieka. Są rzeczy ważne i ważniejsze. 

Zobacz także