Komentarz do Ewangelii (liturgia męki Pańskiej), 15 kwietnia 2022

Z Ewangelii liturgii Wielkiego Piątku: „Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: »Pragnę«. Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę nasączoną octem i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: »Dokonało się!«. I skłoniwszy głowę, oddał ducha” (J 19, 28-31). 

Słyszymy w kościołach opis męki Pańskiej. Wielka cisza. Zamilkły organy. Brak słów. Są za małe. Miłość jest ukrzyżowana. Dlatego adorujemy krzyż. Jest przecież elementem życia (wojny, choroby, niezrozumienie – to tylko pierwsze z brzegu przykłady). Bez niego nie ma chrześcijaństwa. Krzyże nas uszlachetniają w drodze ku niebu. Dzięki krzyżom uczymy się prawdziwej miłości, cierpliwości, szacunku, wprowadzania jedności, przebaczania… Dzięki krzyżom stajemy się lepsi. Tam na krzyżu jest prawdziwa Miłość, nie namiastka, erzac, miłość udawana. Miłość ukrzyżowana za wszystkich. Dla wszystkich. 

Zobacz także