Komentarz do Ewangelii (mszy św. krzyżma), 28 marca 2024

Z Ewangelii mszy św. krzyżma: „Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana». Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście»” (Łk 4, 16-21). 

W Ewangelii przywoływany jest opis wydarzenia w synagodze, gdy wcielony Chrystus czyta najprawdopodobniej po raz pierwszy w życiu Słowo Boże (u Izraelitów mogą to robić dorośli mężczyźni po obrzędzie bar micwy). Wygłasza pierwsze kazanie, swoisty program działania, który potem realizuje. Sprawowana dziś w katedrach msza św. krzyżma połączona jest z poświęceniem olejów używanych do namaszczania w czasie sprawowania niektórych sakramentów (krzyżmo: do chrztu, bierzmowania i kapłaństwa; olej katechumenów: do namaszczenia osób przygotowujących się do chrztu św.; olej chorych: do sakramentu namaszczenia chorych oraz do różnych poświęceń dokonywanych przez biskupa – poświęcenie kościoła, ołtarza i in.). Ta msza jest szczególnym ukazaniem jedności Kościoła. Stąd wszyscy kapłani z danej diecezji (biskupi, prezbiterzy i diakoni) zaproszeni są do koncelebry tej mszy (diakoni do uczestnictwa w niej). Oni też, jak i inni chrześcijanie, są posłani, a namaszczenie olejem świętym jest tego zewnętrznym znakiem, aby program zawarty w pierwszym kazaniu Chrystusa, który czytaliśmy, i w ogóle cała Ewangelia – działy się w nas i przez nas w świecie. 

Zobacz także