Koniec remontu w kościele seminaryjnym w Warszawie, „perełce stolicy”

Jak przypomina archidiecezja warszawska, prace remontowe w kościele seminaryjnym rozpoczęły się w 2010 roku. W tym czasie poddano renowacji m.in. ołtarz główny i nastawy boczne oraz rzeźby znajdujące się w kościele. Kościół seminaryjny został wzniesiony w XVII wieku i nigdy nie uległ zniszczeniu.

Od 2010 r. w poszczególnych etapach zostały odnowione cztery ołtarze: główny, nastawy boczne: Matki Bożej Różańcowej, Imienia Jezus i Matki Bożej Dobrej Śmierci, sztukaterie i malowidła w prezbiterium. Renowacji poddano także rzadko spotykane figury zaślubin Matki Bożej – scenę tę zazwyczaj można obejrzeć w malarstwie – a różnego rodzaju rzeźby znajdujące się w kościele uporządkowano tematycznie.

– W historii kościoła wszystko się nawarstwiło, były donoszone różne części ołtarzy, figury z innych kościołów warszawskich, dlatego tak to ustawiano – mówi ks. Leszek Kwiatkowski z Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie.

Podczas prac w prezbiterium odkryto oryginalny wystrój kościoła. Za ołtarzem głównym – św. Józefa, patrona świątyni – znaleziono XVII-wieczny fresk. – Na początku nie było tych XVIII-wiecznych ołtarzy, większe rzeczy malowano na ścianie. Jednak z czasem karmelici zaczęli stawiać po kolei nastawy ołtarzowe – podkreśla. Przy okazji remontu prezbiterium i nastaw ołtarzowych wzmocniono na nowo stalle, w których modlili się karmelici, budowniczy i właściciele kościoła do czasu wybuchu powstania styczniowego. – Po ponad 150 latach wróciliśmy z klerykami z modlitwą do chóru zakonnego i wykorzystujemy tę część tak jak była przeznaczona – do modlitwy. Przywracamy temu miejscu sakralność – mówi ks. Kwiatkowski. Kościół seminaryjny został wyremontowany po raz pierwszy od ponad 150 lat. Warto również podkreślić, że świątynia nie została zniszczona w czasie II wojny światowej. – To prawdziwa perła dla stolicy – podkreśla duchowny.

>>> Warszawa: abp Sawa poświęcił cerkiew pw. św. Sofii – Mądrości Bożej [GALERIA]

Zobacz także